فلسفه‌ مراسم عروسی

در یکی از این‌گونه مراسم، خلفای عباسی به جای «نُقل» یا «سکّه‌های کوچک» که بعضی از مردم بر سر عروس می‌پاشند (و به تعبیر عرب‌ها «نثار» می‌کنند) ورقه‌های کوچکی را که هر کدام سند مالکیّت یک ملک و آبادی شش‌دانگ! بود، بر سر عروسشان پاشیدند و هر کس یکی از آنها را به دست می‌آورد مالک یک آبادی می‌شد (و جالب است که افراد حاضر در آن مجالس، همان درباریان پر پول و ثروتمندان حاشیه‌نشین بودند).